Mahmut Akman
İş ve Sosyal Güvenlik Danışmanı
21 Mayıs 2021

Konuyu aşağıda özetine yer verilen Yargıtay Kararı ile belirtelim.

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 13.10.2015 tarihli 2015/26309 E. – 2015/28406 K. sayılı kararında;

Somut olayda, davacının çalıştığı ….’daki işyerinin ….’ya taşındığı ve bu nedenle faaliyetlerinin sona erdiği sabittir. Bununla birlikte, dosyaya sunulan ve davacıya tebliğ edildiği anlaşılan işyerinin nakline ilişkin yazıda, yeni işyerinde çalışma şartının ikametgahın da bulunan yeni işyerine yakın bölgelere taşımasına bağlı yapıldığı görülmüştür. Ayrıca aynı tarihte aynı nedenle işten çıkarılan ve aynı gün temyiz incelemesi yapılan 2015/25376 E. Sayılı emsal davada, davalı Şirkete servis hizmeti sunan dava dışı Şirketten celbedilen yazıdan, davalı işverenin hem … hem de yerleşkesine servis hizmetlerini verdiği ve bu bölgelerdeki güzergah listelerinin dosyaya sunulduğu görülmüştür.

Anayasamızda yerleşme hürriyeti teminat altına alınmıştır ve Kanun ile sınırlanabilir bir hak olarak düzenlenmiştir (AY 23. md). Bu durumda işçinin ikametgahını belirlemenin işverenin yönetim hakkı kapsamında değerlendirilmesi mümkün değildir.

Davalı işverence ikametgahı taşıma şartına bağlı olarak davacıya yapılan teklif, yerleşme hürriyetini sınırlandırıcıdır ve Anayasaya aykırıdır.

Bu nedenle işverence yapılan fesih geçersizdir. Davanın kabulü yerine yazılı şekilde reddi hatalıdır.