Mahmut Akman
İş ve Sosyal Güvenlik Danışmanı
27 Ekim 2020

Kısmi çalışma ister haftanın bir veya bazı günleri çalışma şeklinde gerçekleşsin, ister her gün birkaç saat şeklinde olsun, işçinin işyerinde çalışmaya başladığı tarihten itibaren 1 yıl geçince kıdem tazminatı hakkının doğabileceği ve izne hak kazanacağı Dairemizce kabul edilmiştir.[1]

Kısmi süreli iş sözleşmesi ile çalışanlar iş sözleşmeleri devam ettiği sürece her yıl için hak ettikleri ücretli yıllık izinleri, bir sonraki yıl izin süresi içine isabet eden kısmi süreli iş günlerinde çalışmayarak kullanırlar. Örneğin; Pazartesi, Salı ve Çarşamba olmak üzere haftanın 3 iş günü çalışan işçi, 14 gün yıllık üc­retli iznini, söz konusu 14 gün içine isabet eden Pazartesi, Salı ve Çarşamba günlerinde işe gelmeyerek kullanacaktır.

Yıllık Ücretli İzin Yönetmeliği’nin “Kısmi Süreli ve Çağrı Üzerine Çalışmalarda Yıllık Ücretli İzin” başlıklı 13’üncü maddesine göre; kısmi süreli ya da çağrı üzerine iş sözleşmesi ile çalışanlar yıllık ücretli izin hakkından tam süreli çalışanlar gibi yararlanır ve farklı işleme tabi tutulamaz. Kısmi süreli ya da çağrı üzerine iş sözleşmesi ile çalışanlar iş sözleşmeleri devam ettiği sürece her yıl için hak ettikleri izinleri, bir sonraki yıl izin süresi içine isabet eden kısmi süreli iş günlerinde çalışmayarak kullanır.Yukarıdaki esaslara göre izine hak kazanan kısmi süreli ya da çağrı üzerine çalışan işçilerle tam süreli çalışan işçiler arasında yıllık izin süreleri ve izin ücretleri konularında bir ayrım yapılamaz.

Yıllık Ücretli İzin Yönetmeliği’nin “Geçici İş İlişkisiyle Çalışan İşçilerin Yıllık Ücretli İzinleri” başlıklı 14’üncü maddesine göre; geçici iş ilişkisi ile çalışan işçilerin yıllık ücretli izinleri hakkında, geçici iş sözleşmesinde aksi belirtilmediği takdirde, yıllık ücretli izin hükümleri uygulanır.

Kısmi çalışma ister haftanın bir veya bazı günleri çalışma şeklinde gerçekleşsin, ister her gün birkaç saat şeklinde olsun, işçinin işyerinde çalışmaya başladığı tarihten itibaren bir yıl geçince izne hak kazanacağı Dairemizce kabul edilmiştir.[2]

[1] Yrg. 9. HD. T.4.6.2001, E.2001/6848, K.2001/9525; Yrg. 9. HD. T.08.12.2009, E.2009/44744, K.2009/33940

[2] Yrg. 22. HD., E.2017/13548, K.2018/17459